Centrum zamówień:
+48 512 109 807

Penis - Rekonstrukcja napletka

:: Rekonstrukcja napletka – to brzmi dziwnie.
:: Czy to naprawdę działa?
:: Rekonstrukcja napletka - historia
:: Na czym polega nieinwazyjna metoda rekonstrukcji napletka?
:: Jak zaczynać?

:: Metody i techniki
:: Taśma
:: Ciężarki
:: Tuby
:: Taśma z dodatkowym paskiem (T-Tape)
:: Opaski elastyczne
:: Pierścienie
:: Urządzenia przytrzymujące skórę trzonu członka
:: Rozciąganie od wewnątrz
:: Rozciąganie ręczne



Rekonstrukcja napletka - to brzmi dziwnie.

Czy to jakaś procedura medyczna?

Brzmi to dziwnie tylko i wyłącznie w przypadku, gdy nigdy o niej nie słyszałeś. Jeżeli w młodym wieku straciłeś palec lub stopę z całą pewnością będziesz próbował naprawić tą stratę. Rekonstrukcja napletka niczym się od tego nie różni. I chociaż wiele razy próbowano chirurgicznie zrekonstruować napletek, próby te nie były zbyt pomyślnie zakończone. Zastąpienie tej cienkiej, odpowiednio uformowanej tkanki skórą pochodzącą z innej części ciała jest bardzo trudne, a ponadto wymaga nacinania miejsca, które nie jest uszkodzone. Techniki rekonstrukcji napletka opisane tutaj opierają się na metodzie nieinwazyjnej, polega ona na rozciąganiu skóry pokrywającej trzon penisa, aby uformować zastępczy napletek. Cały proces kosztuje bardzo mało, przede wszystkim wymaga on cierpliwości i czasu. Już tysiące mężczyzn poddało się tej kuracji lub są właśnie w trakcie jej trwania.

 

Czy to naprawdę działa?

To działa pod warunkiem, że uzbroisz się w cierpliwość i poświęcisz kuracji dużo czasu. Mężczyźni, którzy zrekonstruowali swój napletek twierdzą, że ludzie nie są w stanie rozróżnić napletka naturalnego od zrekonstruowanego.

Rekonstrukcja napletka może zająć od roku do 6 lat czasu, w zależności od stopnia obrzezania, podatności skóry na rozciąganie, wieku i kondycji fizycznej mężczyzny, oraz metod rozciągania, jakich używa. Rekonstrukcja napletka może przynieść wiele korzyści: może sprawić, że pozostałości z wewnętrznej części napletka i żołądź same odtworzą naturalnie występującą błonę śluzową, nie zostaną odbudowane natomiast wszystkie nerwy, żyły, wrażliwe wiązadełko, a także wewnętrzna karbowana, błona utracona podczas obrzezania. (Wiązadełko i karbowana błona są najbardziej wrażliwymi częściami nienaruszonego członka).

Rekonstrukcja napletka - historia

Rekonstrukcję napletka, tak naprawdę, wykonuje się już od tysięcy lat. Podczas pierwszych Olimpiad uczestnicy współzawodniczyli ze sobą nago, a gry mogły być oglądane tylko przez męską widownię. Sportowcy żydowskiego pochodzenia, którzy byli obrzezani, (chociaż nie tak radykalnie jak dziś), nie byli dopuszczeni do uczestnictwa, ponieważ była u nich widoczna żołądź. Było to uważane za niemoralne, ponieważ odsłonięta żołądź uchodziła za oznakę podniecenia seksualnego. Sportowcy żydowscy wynaleźli sposób na zakrycie żołędzi, naciągając swoje krótkie napletki, zostali więc dopuszczeni do zawodów. Niestety w 140 r. rządzący Rabini rozkazali stosowanie znacznie bardziej drastycznej metody obrzezania, tak więc od tej pory Żydzi nie mogli maskować się. Jak się okazuje dzisiejsze metody obrzezania przypominają te bardziej drastyczne.

Nie spodziewaj się jednak dużej aprobaty i pomocy od swojego lekarza. Większość z nich nawet nie słyszała o tych metodach. Będą mówili ci, że to niemożliwe, lub, że nie przyniesie ci to żadnych korzyści w życiu seksualnym. W Stanach bardzo prawdopodobne jest, że lekarz sam jest obrzezany od dnia urodzin, i możliwe, że nigdy nie rozważał korzyści, jakie niesie napletek.

USA to jedyny z rozwiniętych krajów, w którym lekarze nadal wykonują obrzezanie ze względów medycznych. Około 60% noworodków jest obecnie poddawanych zabiegowi, liczba ta zmniejszyła się od 1970r., kiedy to obrzezaniu było poddawane 90% noworodków. Jednak w ostatnich latach Amerykańska Akademia Pediatrii stwierdziła, że potencjalne medyczne korzyści z obrzezania nie przekraczają ryzyka związanego z tym zabiegiem. Jeżeli rozważysz utratę dobrze funkcjonującej części ciała, zrozumiesz zainteresowanie, jakie wzbudza rekonstrukcja napletka. Oczywiście nie jest dziwne, że największym zainteresowaniem ta procedura cieszy się w Stanach Zjednoczonych. Również inne kraje, w których procent obrzezanych noworodków był wysoki w przeszłości, takie jak Kanada czy Australia, mają organizacje aktywnie propagujące metodę rekonstrukcji napletka, a także związki, które sprzeciwiają się praktykowania obrzezania na noworodkach.

Na czym polega nieinwazyjna metoda rekonstrukcji napletka?

Nieinwazyjna metoda rekonstrukcji napletka polega na stopniowym rozciąganiu skóry z trzonu członka, poprzez powolny proces rozciągania. Koncepcja ta niczym nie różni się od procedur wykorzystywanych w chirurgii plastycznej - rozciągnie skóry w celu pokrycia oparzonych obszarów itp. Skóra rozciąga się również samoczynnie, np. przy przybieraniu na wadze, czy zwiększaniu wielkości ciała. Ponieważ skóra na trzonie penisa jest wielowarstwowa i zawiera specjalne facia, trudno jest skłonić ją do rozciągania, tak jak skórę w każdym innym miejscu ciała.

Skóra pokrywająca penis jest to tkanka w kształcie tuby, pokrywająca wnętrze cylindrycznego kształtu. Skóra jest przyczepiona na obu końcach - od korzenia łączącego się z ciałem do żołędzi. Pomiędzy przytwierdzonymi końcówkami, skóra nie jest przytwierdzona do struktury znajdującej się pod nią. Dlatego też jest ona ruchoma i może się poruszać na trzonie na takiej samej zasadzie jak powieka porusza się na oku. Skóra na trzonie jest zazwyczaj dłuższa niż wewnętrzny cylinder, który pokrywa, rozciągając się poza żołądź jako napletek.

Metody rekonstrukcji napletka polegają na naciąganiu skóry na całej długości trzonu penisa. Skóra jest naciągana, aby wytworzyć napięcie wydłużające. Są tylko dwa kierunki, w których to napięcie może być zastosowane: od ciała lub do ciała, możliwa jest też kombinacja tych napięć w tym samym czasie. Większość takich metod polega właśnie na wytworzeniu napięcia poprzez rozciąganie.

Kiedy zaczniesz już odbudowywać swój napletek, zazwyczaj ma miejsce dość znaczna pierwotna reakcja w postaci wydłużenia skóry. Jest to jednak tylko tymczasowe. Trwałe rozciągnięcie skóry to rezultat wytworzenia się nowych komórek, narastających w kierunku naciągania. Proces jest stopniowy - zajmuje to od roku do kilku lat, zanim osiągnie się pożądane rezultaty. Średnia długość czasu potrzebna na ten proces to 2-3 lata aplikowania różnego rodzaju napięcia przy użyciu różnych metod. Napletek jest trwały i nie skurczy się z czasem.

Czas potrzebny na osiągnięcie pożądanych rezultatów waha się z różnych powodów. Zależy to od stopnia obrzezania, podatności skóry na rozciąganie, wieku i kondycji fizycznej mężczyzny, oraz metod rozciągania, jakich używa. Rekonstrukcja napletka polega na uformowaniu nowego napletka, który dostarczy powłoki ochronnej na żołądź i pozostałości z pierwotnego napletka, oraz pozwoli na przywrócenie w tych miejscach błony śluzowej. Nie mogą zostać odbudowane, jak już wcześniej stwierdzono, wszystkie nerwy, żyły, wrażliwe wiązadełko, a także wewnętrzna karbowana, błona utracona podczas obrzezania. Pomimo tego, w większości wypadków, mężczyźni, którzy odtworzyli swój napletek są zadowoleni z rezultatów.

Jak zaczynać?

Decyzja czy naprawdę warto przystąpić do tej kuracji, oraz czy chce się jej poświęcić odpowiednio dużo czasu, jest zapewne najtrudniejszym punktem całej procedury. Niestety w Polsce nie ma publikacji na temat rekonstrukcji napletka, lekarze nawet nie słyszeli o takiej możliwości a i w Internecie tez jest niewiele informacji, dlatego postaramy się przybliżyć ten temat.

Gdy zdecydowałeś się już na rekonstrukcję i zapoznałeś się z metodami, jakich możesz użyć, następnym wielkim wyzwaniem będzie złapanie za fałdę skóry na trzonie członka, rozciągnięcie jej i przytrzymanie. Jest to prawdą, jeżeli używasz do tego celu pasków, ciężarków itp., im bardziej ciasne obrzezanie, tym mniej skóry masz na początku rozciągania. Większość mężczyzn na tym etapie używa prostych konstrukcji z pasków, do czasu aż skóra trochę urośnie, co pozwala na zastosowanie większej ilości rozwiązań.

Metody i techniki

Większość metod rekonstrukcji wykorzystuje paski, zazwyczaj w kombinacji z ciężarkami lub opaskami elastycznymi, w celu dostarczenia odpowiedniego napięcia. Oto zarys najbardziej popularnych metod:

Taśma

Metoda ta polega na używaniu małych kawałków taśmy chirurgicznej, w celu wyciągnięcia skóry z trzona penisa poza żołądź. Skóra może być tak podtrzymywana przez paski taśmy, krzyżujące się na końcu żołędzi, tak, aby przytrzymać wysuniętą skórę. Jeżeli nie posiadasz takiego fałdu skóry, który może pokryć żołądź, niezbędne jest zastosowanie papieru lub kawałka materiału na odsłoniętą część żołędzi, by taśma nie dotykała jej bezpośrednio. Metoda ta działa dobrze na początku, jednak nie daje ona wystarczająco dużego napięcia. Gdy skóra zacznie się już wydłużać, metoda ta daje jeszcze mniejsze napięcie, więc trzeba zastosować inną technikę.

Ciężarki

Ciężarki są dopasowane do kształtu żołędzi, lub też przyczepiane są do specjalnego urządzenia zakładanego na żołądź. Przytrzymywane są jedynie przez ciągnięcie skóry trzonu penisa. Ciężarek wytwarza napięcie tylko wówczas, gdy może zwisać swobodnie. Pewien rodzaj ciężarków - PUD, jest cylindrycznego kształtu, dopasowuje się na żołądź, jest także wydrążony w środku, aby umożliwić oddawanie moczu bez ściągania ciężarka.

Tuby

Tuby to cylindryczne pojemniki, w odpowiednim rozmiarze, aby umożliwić żołędzi dopasowanie się w środku, oraz zmodyfikowane odpowiednio do rekonstrukcji napletka. (Pojemniki te dostępne są z filmami 35mm lub jako opakowania lekarstw). Zazwyczaj zamknięty koniec jest usunięty, a w jego miejsce zamontowany haczyk, umożliwiający przyczepienie tuby do elastycznego paska. Gdy żołądź znajduje się już w tubie, skóra okrywająca trzon członka jest naciągana na zewnątrz i przytwierdzana do tuby, w sposób podobny do PUD (opisanego wyżej).

Taśma z dodatkowym paskiem (T-Tape)

Taśma ta jest dość popularna wśród mężczyzn rekonstruujących swój napletek. Tworzy się ją za pomocą 2 pasków taśmy chirurgicznej, około 5cm szerokiej i 15cm długiej (długość musi być dopasowana do obwodu penisa w stanie wzwodu). Paski łączy się razem, stroną z klejem do siebie przez połowę szerokości taśmy. Następnie aplikuje się taśmę owijając jej część pokrytą klejem wokół obwodu penisa w stanie erekcji, zazwyczaj ok. 1,5 cm od krawędzi żołędzi. Gdy erekcja ustąpi, część taśmy - pasek można złączyć razem i przyczepić do niego ciężarek lub opaskę elastyczna w celu zwiększenia napięcia. Dwa paski z klejem (teraz przyczepione do trzonu penisa) zwijają się, naciągając obie części napletka: zewnętrzną i wewnętrzną.

6 poniższych zdjęć prezentuje sposób, w jaki wytwarza się, zakłada i używa T-Tape (taśmy T). Ta T-Tape została wykonana przy pomocy pojedynczego kawałka 10cm szerokiej taśmy Hypafix, długiej na około 14cm (jest ona lepsza niż dwa kawałki szerokie na 5cm każdy), zgiętego w pół, aby uformować T-Tape

Zdjęcie 1 - W ten sposób zaczyna się T-Tape, wykonaną z 10cm taśmy Hypafix. Części zaznaczone jako C należy złożyć i sczepić ze sobą, natomiast części A i B należy umieścić na podłożu, z którego łatwo będzie odkleić taśmę, dopiero w momencie jej użycia

 

Zdjęcie 2 - T-Tape została wykonana; części C są ze sobą sczepione, a części A i B pokrywa nieprzyczepialna powierzchnia.

Zdjęcie 3 - Rozpoczyna się zakładanie. Nieprzyczepialna powierzchnia zostaje usunięta, a taśma owijana jest wokół penisa w pełnym lub połowicznym stanie wzwodu, około 2,5 do 3cm od żołędzia.

Zdjęcie 4 - Taśma zakładana jest wokół obwodu penisa, upewnij się, że oba końce taśmy przylegają do siebie

Zdjęcie 5 - Taśma została założona wokół obwodu członka, a odpowiednia długość pozwala na centymetrowe zachodzenie

Zdjęcie 6 - Taśma została założona i jest gotowa do ciągnięcia. Części A i B są teraz przyczepione do penisa, a część C może być pociągana, zginając część A na zewnątrz a część B do wewnątrz

W celu rekonstrukcji napletka używa się różnego rodzaju taśm, ale zawsze są to taśmy chirurgiczne lub medyczne.

Opaski elastyczne

Opaski elastyczne posiadają specjalne zapięcia z każdej strony, często ich długość może być dowolnie regulowana. Jedna część opaski przyczepiana jest do taśmy na penisie (np."T"), a następnie owijana wokół bioder lub na dół - wokół łydki lub stopy, można też przyczepić opaskę w górę. Aby zaczepić w ten sposób opaskę, oplata się daną część ciała, tak, aby stworzyć pętlę i przyczepia się ją specjalnym zaczepem.

Opaski takie można przygotować samemu używając do tego celu elastycznych materiałów i zaczepów, które można kupić w pasmanterii, można też wykorzystać nieużywane szelki.

Zdjęcia poniżej pokazują opisywane metody.

Zdj.1 PUD dostarczający naciągu skierowanego w dół, w każdej pozycji, która umożliwia swobodne zwisanie ciężarka. PUD może być założony na członka bez używania taśmy „T", chociaż tak właśnie jest on przyczepiony na zdjęciach.

Zdj.2 Elastyczna opaska przyczepiona do taśmy "T" I do nogi. Inne możliwe miejsca zaczepienia to szyja i biodra.

Pierścienie

Pierścienie (O-rings) są elastyczne, wykonane z gumy. Gdy zostanie już wybrany ich odpowiedni rozmiar, należy naciągnąć skórę na żołądź, założyć na nią pierścień. Jeżeli rozmiar został dobrze dopasowany, wówczas pierścień będzie trzymał skórę, jeżeli zaś będzie on za mały, nie ześlizgnie się za żołądź. Metoda ta nie daje zbyt dużego naciągu, wymaga także odpowiednio dużej fałdy skórnej, by można było naciągnąć ją na żołądź. Może także okazać się niezbyt wygodna, jeżeli dobrany zostanie za mały rozmiar pierścienia. Trzeba, więc stosować ją rozsądnie.

Urządzenia przytrzymujące skórę trzonu członka

Są to różne przyrządy (w kształcie wielkiego sutka), które nakłada się na żołądź, a następnie naciąga na nie skórę z trzonu członka. Skóra jest przytrzymywana bez użycia taśmy. Urządzenia te posiadają także jakiś rodzaj zaczepu, do którego można dołączyć ciężarek lub pasek naciągający.

Rozciąganie od wewnątrz

Działanie każdej z opisanych tu metod można wzmocnić przez dodatkowe rozciąganie napletka od wewnątrz. Odbywa się to przy użyciu gąbczastego materiału, wpychanego w przestrzeń pomiędzy żołędzią a urządzeniem naciągającym. W ten sposób dostarczamy dodatkowe napięcie. Niektórzy mężczyźni uważają to za bardzo niewygodną technikę, a inni doceniają jej rezultaty.

Rozciąganie ręczne

Jeżeli nie chcesz zawracać sobie głowy urządzeniami rozciągającymi, zawsze możesz zastosować rozciąganie ręczne. Ręcznie naciągasz skórę z trzonu penisa nad żołądź, może się to jednak okazać trudne, jeżeli masz za mały fałd skórny. Wówczas musiałbyś spędzić godziny na ręcznym naciąganiu, aby przyniosło ono jakiś efekt.

Metody i techniki wymienione powyżej są tylko przykładami tych, które można zastosować, używając rozmaitych kombinacji ciężarków, taśmy, tub czy pierścieni.


góra strony
Podaj swój login i hasło
Login

Hasło

zapamiętaj mnie
Zapomniałem hasła

Nie masz konta?
Zarejestruj się ZA DARMO